donderdag 4 juni 2009

De zeer oude zingt

2009
donderdag 4 juni

De zeer oude zingt:

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was

wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk
als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Lucebert

Water

2009
woensdag 3 juni

In ogen de ziel ontdekken
Diep in deze zee van veel
Nog meer ontdekken
Er drijven zeilbootjes op het water
Er drijven ogen voorbij
Ogen om in te verdrinken
Om dieptes te peilen
Vreemde tijd, die geen tijd is
Vreemd zijn, in alles nu en al
Er trok weer een zeilboot voorbij
De woorden dansten in de ruimte
Woorden van verbondenheid
Er drijven ogen in mijn ziel


©2007-2009 Jan Veldsink

My days

De veelheid van dingen
In mijn hoofd
Maken ogen hard
Ogen die dwangmatig zoeken
Naar herkenning in de opties
de aandelenmarkten
De grafieken houden niet meer bij
Wat mijn hoofd ziet gebeuren
Harde ogen


©2007-2009 Jan Veldsink

2009

2009
zondag 4 januari
2009
13:18:16

Het Genoeg van deze wereld doet haar overlopen
Te veel van alles dat we niet nodig hebben
Denken dat er veel meer te halen valt dan de illusie


©2007-2009 Jan Veldsink

Herfst

2008
zondag 21 september
Datum: 21 september 2008 16:14
Titel: Herfst

De dagen zijn korter
Alweer mijmerend dromend
Over beter en anders
Vrouwenstemmen lachend
In een vreemde taal
Dit is niet mijn taal
Dit zijn mijn woorden
Dit is mijn muziek

©2007-2009 Jan Veldsink

Zelfportret

Het doet me niks,
één God of vele.

Ik vraag je
Ben je verbonden
of voel je je verlaten.
Ken je de wanhoop
of herken je die in ogen.

Ik vraag je
Ben je bereid te leven in deze wereld
met zijn krachten die je willen veranderen

Kun je terugkijken
met heldere blik
met ogen die vertellen: Dit is wie ik ben

Ik vraag je
weet je te vervloeien in de hitte van dit bestaan
in vrije val
naar de kern van je verlangen,

Ik vraag je
naar je wil
om te leven, dag na dag met de gevolgen van liefde
en de bittere
ongenode passie van je onvermijdelijke nederlaag.

Ik heb gehoord dat in deze machtige omhelzing, zelfs
de goden spreken van God.


Vertaling van David Whyte, Self Portrait
©2007-2009 Jan Veldsink

The well of grief

Datum: 9 mei 2008 21:16
Titel: The well of grief

De Bron van Lijden

Diegene die niet onder de vlakke
spiegel van de bron van lijden duiken

naar beneden door haar zwarte water
naar beneden naar waar de adem stokt

zal nooit de bron ontdekken,
van waaruit we putten
het heilig water, koud, kristalhelder

noch in het duister schitterend
de kleine gouden muntjes vinden
geworpen door zij die zich anders wensten

(The well of grief, David Whyte, vert. J W Veldsink)
©2007-2009 Jan Veldsink


The Well of Grief

Those who will not slip beneath
the still surface on the well of grief

turning down to its black water
to the place that we can not breathe

will never know
the source from which we drink
the secret water cold and clear

nor find in the darkness
the small gold coins
thrown by those who wished for something else

~ David Whyte ~

In this place

2008
vrijdag 9 mei
Datum: 9 mei 2008 10:30
Titel: In this palce

In this high place
it is as simple as this,
leave everything you know behind.
Step toward the cold surface,
say the old prayer of rough love
and open both arms.

Those who come with empty hands
will stare into the lake astonished,
there in the cold light
reflecting pure snow
the true shape of your own face.


—David Whyte

Nogmaals

Nogmaals voor het gaan slapen
De ogen sluiten en hopen op de ochtend
neem me mee op je vleugels
En laat de tijd de tijd zijn
Vlieg mee op die vleugels naar de horizon

©2007-2009 Jan Veldsink


Wilbers

Ber Will
Der wilde
Hoe klein dom
Kan klein man zijn
Zichzelf niet horen
In zichzelf te spreken

Krom gepraat gelijk
Magie van het gelijk
Macht van het gelijk

Geen gelijk bestaat
Zonder ongelijk
Geen gelijk is waar
Zonder onderzoek
Zonder open mind

Wil der aufstehen
sssssst der redet

©2007-2009 Jan Veldsink

Gedachten

Datum: 8 augustus 2007 22:41
Titel: Gedachten

Er wandelen zomaar opeens
Gedachten, ongevraagd door mijn hoofd
Langzaam vertrekkend op punt A

Van daar over de rand van de tafel naar B
Niemand vraagt me waar dit toe leid
Geen gewelddadige vorm deze gedachtenwandeling

Laten we deze dachten een een tijdje volgen
Dacht ik nog en mijn ogen vielen toe
Verdwijnend in een zee van beelden
Verachten de beelden opgedrongen
Stijver dicht mijn ogen om het maar niet te zien
Half open en het is terug
Hardnekkig deze keer
Het beeld verdwijnt niet
Open dicht.. zelfde beeld
Ik mag me versgissen
De werkelijkheid dringt zich aan mij op
Vertrekken van van punt B
Hie wordt waar gesproken

De schommel van mijn jeugd
Stond op een dijk
Met uitzicht op de groene
Veel groener veleden met de sloten en de vogels
en daar de geur van gras

Stil wer sluit ik mijn ogen
Spleetje licht verdwijnt
En in die schemering tussen open en dicht
Verdwijnt en verschijnt hetzelfde beeld
Altijd hetzelfde beeld

©2007-2009 Jan Veldsink

Verbeelden

2007
woensdag 8 augustus
Datum: 8 augustus 2007 22:22
Titel: Verbeelden

Nieuwe titel denk ik.. komt steeds bij me terug



Ben gedachten
Nee snippers van gedachten
aan het verzamelen
Voor wanneer er maar nood is
Nood aan verdwaalde gedachten
Nood aan verdwaalde ideeën
Dolende zinnen
Dolende snippers van dit en dat
Ieder beeld gevangen in de spiegel
De spinnenspiegel uit mijn jeugd
Alles is er om de beelden te vangen
De snippers van beelden
Die het alles en het niets omvat
Snippers van beelden
Slechts geprent in mijn geheugen
Snippers van iets denk ik
Snippers van niets
Alles verdwijnt uiteindelijk
In de grote vernsipperaar
Om te belanden op de beeldenberg
Om te belanden op de gedachteberg
Van alle snippers die wij maken
Klein en groot, eerst niets wetend
Gedachten en beelden
een weg alleen een pad
Vol beelden snippers van beelden.
Beelden van de grote versnipperaar
Beeldenvanger in de nacht

Die nacht ging de macht aan de grote versnipperaar
Die verdeelde en heerste
Vanuit het duisterste van de nacht
Plakkend de beelden en gedachten
Tot ongerijmdheden
Tot reeksen die niet klopten
Tot onkernheden
Want tot het niets in het iets zou het leiden
Was de overlevering van de kleine versnipperaar
Niet tot het leiden in het niets
Dat was de verwording van het versnipperde woord
Wachtend op dolende beelden
Blijf zittend ik op de steen
Wachtend op dolende gedachten
Om ze mooier te maken
Met blijdschap te ontvangen
Om ze te maken tot wat ze zijn


©2007-2009 Jan Veldsink

De Verminkte wereld

2007
dinsdag 8 mei
Datum: 8 mei 2007 23:23
Titel: De Verminkte wereld

Probeer de verminkte wereld te bezingen.
Denk weer aan de lange junidagen,
aan de rozijnen, de druppels van de rosé.
Aan de distels die de verlaten erven
van ontheemden stelselmatig overwoekerden.
Je moet de verminkte wereld bezingen.
Je hebt sierlijke zeiljachten en schepen gezien;
een ervan had een lange reis voor de boeg,
een ander wachtte slechts het zoute niets.
Je hebt vluchtelingen gezien die nergens heen gingen,
beulen gehoord die een lied van vreugde zongen.
Je moet de verminkte wereld bezingen.
Denk aan de momenten waarop jullie samen
in de witte kamer waren en de vitrage bewoog.
Keer terug naar dat concert, toen de muziek losbrak.
In de herfst verzamelde je eikels in het park
en de bladeren wervelden boven de littekens
van de aarde. Bezing de verminkte wereld
en het grijze veertje, dat een lijster heeft verloren,
en het zachte licht dat dwaalt en verdwijnt
en steeds terugkomt.

(uit: Adam Zagajewski, Mystiek voor beginners)


Dit is een andere taal, een andere toon van spreken, zij komen voort uit een andere houding en gerichtheid dan de probleemoplossende. Zij brengen de vita contemplativa.


Zachtheid

2007
maandag 9 april
Datum: 9 april 2007 23:30
Titel: Zachtheid

Als Zachtheid
De wereld omstroomt
En ronde vormen
Zich langzaam
In de geesten van mensen
Vermenigvuldigen
ALs zijn het de sporen
Van een oud geloof
Één oud geloof

©2007-2009 Jan Veldsink

Gaten in

Er bevinden zich gaten
in het als groene grasland
Gaten waar licht door schijnt
Richting de duistere aarde

Er zijn gaten
In de blauwe lucht
Mijn hoofd steek ik door een gat
Ook daar verdwijnt het licht
Richting de duistere aarde

JV 24 maart 2007